Vroeg piekende atleten sterven eerder

Uit onderzoek van het Center for Healthy Ageing aan de Universiteit van Kopenhagen en de Nederlandse Leyden Academy on Vitality and Ageing blijkt dat atleten die op jonge leeftijd een buitengewoon hoge fysieke prestatiesniveau bereiken eerder sterven dan atleten die later pieken.

Extreme inspanningen in de jeugd verkorten het leven

Wetenschappers onderzochten hoe top-prestaties de levensverwachting van atleten beïnvloeden. Meer dan 1.000 atleten die, tussen 1896 en 1936, aan de Olympische Spelen deelnamen werden onderzocht. Het is de eerste keer dat onderzoekers een ​​verband tussen fysieke prestaties en levensduur bij mensen aantonen.

Vroege top-prestaties komen tegen een prijs

Atleten worden wel eens ziek, hebben ongevallen en sterven soms zelfs tijdens trainingen of wedstrijden. In aanvulling op deze directe consequenties, zijn er dus ook negatieve gevolgen op lange termijn. Op jonge leeftijd top-prestaties leveren, vermindert het aantal jaren die atleten nog te leven hebben. De studie toont aan dat atleten die op jonge leeftijd pieken, een 17% verhoogde sterftecijfer hebben, in vergelijking met sporters die later pieken. De beste mannelijke atleten die op een vroege leeftijd piekten, leefden vijf jaar korter dan atleten die later in het leven piekten en geen top-prestaties leverden.

Het verschil in levensverwachting is niet direct een prijs voor intensieve trainingen en hevige concurrentie, maar heeft betrekking op de onderliggende biologische mechanismen voor topprestaties op jonge leeftijd. Deze atleten verouderen ook sneller. De groei en geslachtshormonen spelen een beslissende rol.

Met plezier sporten is gezonder

Gematigd trainen is gezond

"De resultaten van de studie bevatten ook een algemenere boodschap aan het publiek: Sporten is gezond, vooral als het langzaam en continu is. Dat lijkt de meest succesvolle strategie voor een lang en gezond leven te zijn. Neem de tijd, maar ga door, en vergeet niet dat het nooit te laat is om te beginnen ", zegt  prof. Rudi Westendorp.

Zie ook: Hoe word je een topsporter?

Lesen Sie diesen Beitrag in deutscher Sprache   

Hoe word je een topsporter?

Onder topsporters, zijn trainingen slechts verantwoordelijk voor een karige 1 procent verschil in onderlinge prestaties. En het beginnen aan sport op jonge leeftijd biedt atleten niet noodzakelijkerwijs de overhand. Dat zijn de 2 belangrijkste bevindingen van een nieuw onderzoek.

"Hoewel oefeningen noodzakelijk zijn voor de topatleten om een ​​hoog prestatieniveau te bereiken, geeft na een bepaald punt, het aantal trainingsuren, niet de doorslag wie ver komt en wie de absolute top haalt", zegt Brooke Macnamara, assistent-professor van de psychologische wetenschappen aan de Case Western Reserve University en hoofdauteur van de studie.

Menselijke prestaties zijn ongelooflijk complex. Meerdere factoren, waarvan trainen er slechts één is, spelen een rol.

 

Trainingen noodzakelijk maar niet doorslaggevend

Atleten, ouders, recruiters en coaches kunnen de bevindingen gebruiken om het belang van trainingsuren en investeringen af ​​te wegen. Over het geheel verklaart oefening voor ongeveer 18% waarom sommige atleten beter of slechter dan anderen presteren. 82% van het verschil wordt echter toegeschreven aan andere factoren dan trainingen.

De bevindingen weerspreken het idee dat iedereen een topsporter kan worden met 10.000 trainingsuren, een theorie geïnspireerd door onderzoek van Florida State University professor Anders Ericsson in de vroege jaren 1990 en populair in de media. Macnamara: "Het concept van 10.000 uur trainen is het Amerikaanse ideaal dat hard werken en toewijding natuurlijk tot perfectie leidt. Maar het houdt geen rekening met de inherente verschillen tussen mensen en verschillende sporten."

Startleeftijd niet zo relevant

Terwijl sommige onderzoek suggereert dat een jongere beginleeftijd een atleet meer tijd en kans geeft om cruciale vaardigheden aan te leren voor het bereiken van topprestaties, bestrijden de bevindingen van Macnamara dit.

Topsport onvoorspelbaar

Topsporters beginnen op ongeveer dezelfde leeftijd, of zelfs een beetje later, dan minder getalenteerde atleten, volgens het onderzoek van Macnamara. In feite kunnen sporters er baat hebben bij het wachten zich te specialiseren in een sport: Een fysiek volwassen sporter kan de fundamenten van een activiteit gemakkelijker aanleren, met een lager risico op letsel door overbelasting.

Mensen en ouders die in het 10.000-uur-regel geloven, dringen aan tot vroege specialisatie in een sport. Dit kan leiden tot een lichamelijke of geestelijke burn-out voordat het duidelijk is of een kind zelfs een voorliefde voor deze sport heeft.

Andere factoren dan oefening die sportprestaties beïnvloeden zijn onder meer genetische kenmerken, zoals fast-twitch spieren en maximale bloedoxygenatie niveau; cognitieve en psychologische kenmerken en gedragingen - zoals zelfvertrouwen, faalangst, intelligentie en werkgeheugen capaciteit. De onderzoekers weten echter nog niet de significantie van elk van deze factoren.

Laat kinderen plezier hebben

"Als we kijken naar meerdere factoren, denk ik niet dat we ooit in staat zullen zijn om - met 100% zekerheid - de prestaties van iemand te voorspellen en dat geldt niet alleen sport. Maar we kunnen het wel beter doen dan we nu doen.", zegt Macnamara.

Het belangrijkste is echter enthousiasme en interesse. Als je iets leuk vindt worden de prestaties vanzelf ook beter.

Lesen Sie diesen Beitrag in deutscher Sprache